HER BİRİ KADINDI

HER BÝRÝ KADINDI
Göðün maviliðinin altýnda, hüzünden ýslanmýþ hayatlar var..
Elleri çiçek görmeden, çiçekleri bir bir yutkunanlar..
Kalp otaðýndan yara alanlar,aðýr yaralý olanlar..
Unutulmuþ çocuk gülümsemeleri, kuruyan dudaklarýnda kalanlar...

Gözyaþlarý ile kederin resmini çizenler mi dersin tuvallere..
Þair olup hayatýný, þiirlere döken mi dersin hece hece..
Nakýþ nakýþ iþlenmiþ sabýr taþlarý, sanki terzi misalince..
Kýrk yama olmuþ dolunaylarý, söküktür gökyüzleri her gece...

Kararan gecenin mateminde,
matem bürünmüþ bir seher vaktinde..
Bir nostaljik plakta çalan türkünün,hoyrat sazýnýn telinde..
Bir yanýk sesin, en can alýcý ritminde..
Vazgeçmiþler hayatlarýndan derin bir iç çekiþte...

Oysa; bir damla düþtü yapraktan topraða..
Üflenirken ruh bedene,kadýnlar sizin için yaratýldý çalýnmýþtýr kulaða..
Ama her bir parçalarý koparýlmakta,
Ýsimleri merhumu nasýl bilirdiniz ile baþlayan dualarda...

Buz gibi olan gerçekler,
Aðlayarak feryat eden babalar anneler,
Her gün farklý boyutlarda kefenler,
Özenle kazýlan, karanlýk, derin kabirler,
Ve
Omuzlarda taþýnan,
Ayseller,Hanifeler, Baþak Cengizler...

Sükût’u YâR ✍🏻
Sosyal Medyada Paylaşın: