ÜVEYİK KUŞU

✎ ÜVEYÝK KUÞU

Kanadi yaralý bir üveyik kuþuyum, þu zelalet dünyada..
Bir âþk bildiðim var benimle, beni hiç býrakmayan..
Ellerimden tutan..
Gönlümü gülþen ile donatan..
Huzura ulaþtýran...

Bir pencere kenarýnda iyileþmeyi bekliyorum..
Gözlerim þule ile bakarken etrafa, umutla doluyorum..
Belki ucamiyorum ama gökte süzülerek ebediyete ulaþacaðýmý hissediyorum..

Bak yine yaðmur yaðýyor,bereket toprakla buluþuyor..
Ýslaniyorum..
Ýslandikca yaralarým iyileþiyor..
Sanki bir görünmeyen göz, bir görünmeyen el yaralarýmý sarýyor..

Günler,haftalarý, haftalar, aylarý kovaliyor..
Sonunda beklediðim an geliyor..
Hafifçe kanat çýrpýyorum..
Göðe süzülerek uzanýyorum..
Uçuyor, uçuyor uçuyorum...

Hakikatin var olduðunu bilmenin þuuruyla bütün kötülüklerden münezzehim...
Benim dünyam arz-ý Beyza..
Rahmet yaðmurlarý sýðýnýrken topraða..
El Kuddûs!
Sana sýðýndým,
Sana sýðýnýrým ben yalnizca.. *Þiirlerde Buluþalým*
Sükût’u YâR ✍🏻
Sosyal Medyada Paylaşın: