KATRAN KARASI HAYATIM

Bir ekmek davasý idi bu benim çektiðim..
Bilmezdim !
Bir avuç kömür için,bir ömür vereceðim..
Çocuklarým gülsün,
yeryüzü sýcak kalsýn diye,
Yerin altýnda çalýþýp,
arþý alaya yükseleceðim...

Baretimdeki ýþýkla aydýnlanýrdý,
evimin karanlýðý..
Soluklarým azaldý, ciðerimi yaktý
madenin sýcaklýðý..
Iþýklarým söndü,
Ocaðýn sessizliði
üstüme deðil, içime çöktü..
Bu naçiz bedenim,
ölmeden girdiðim dünyanýn,
KARA KALBÝNE gömüldü...

Biz YANARKEN !
Siz KÖMÜR MÜ YANIYOR sandýnýz ?
Evlerin bacalarýndan
aðýtlar tütüyorken !
Gökyüzünde ki
DUMANA MI kandýnýz?
Zengin ile fakir
arasýndaki o korkunç uçurumda,
Analarý evlatsýz,
çocuklarý babasýz,
çok eþi yarsýz býraktýnýz...

Ardýmdan aðlayan anamýn,
eþimin gözyaþlarýný kim durduracak ?
Öksüz kalan çocuðumun yüreðini,
hangi kömür ýsýtacak ?
Babam aðlayamaz,
bilirim, hep içine atacak..
Haberler iki gün alt yazý geçecek
sonrasýnda, adým UNUTULACAK !

Ýsli tenim kefeni çoktan giymiþti,
ben azraille arkadaþtým..
Kararan gönüllerden daha temizdi,
benim fýtratým..
Vakit ateþ, biraz kül,biraz dumandým..
Ekmek davasý için bitti
KATRAN KARASI HAYATIM !!!

Sûkut’u YâR 🔥
Sosyal Medyada Paylaşın: