Tersine esince rüzgar baþladý kaybediþlerim... Adýný koyamadýðým sevgimi duyuramadým Umutlar ekmiþtim gönül bahçeme.. Yeþermedi,umudumu’ kaybettim,, Yaralý yüreðime sýðdýramadým Bir baþka kente uðurladým Kim varsa yanýmda Umurlarýnda olmadýðýmý anladým
Hep benim suçummuþ gibi lanse edildim Ayak uyduramadým geçen zamana Gecenin ilerleyen saatlerinde Umut teknem yavaþ yavaþ yol almaya baþladý Yüreðim sevgiyle karýþýk mürekkep pompalarken… Masum, safca sevdim,gitmesine boyun eðdim Yüreðime düþen ateþ topuna raðmen Mutluluðunu istedim yürekten
Durmasýný ne çok istedim geçen zamanýn Yalnýz geçen mor akþamlarda Garip suskunluk çöktü üzerime,, Hayatým deðiþti bir gecede
Yarýnlar artýk umurumda deðil Her þeyi oluruna býraktým Ayakta kalmaya çalýþtým Sokaðýmda,,kuþlarýn sesi yok oldu Ýçimde ki savaþ dinmeyecek biliyorum Söküp içimden atmaya kalsamda Hala ismini sayýklýyor ruhum 🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.