Yoruldum çok yoruldum Ýçim kan aðlarken Ýnsanlara gülmekten yoruldum Hayra alamet deðil bu suskunluðum Ben sustuðumda kopacak asýl kýyamet! Hýçkýrarak aðlamak isterken Gözyaþlarýmý içime akýtmaktan yoruldým Biliyorum sayýsý çok boþ atýlan adýmlarýmýn Ben bu gecede aðlayacaðým... Çok kanattým kalemimi kendim gibi Bir özür de ona borçlanacaðým
Delice severken daðlara denizlere ... Hoyratça esen rüzgara topraða kuþlara.... Haykýrmak isterken çok yoruldum Býktý kelimelerim kendini ifade edemez oldu Bir yudum çekerken kadehimden Naðmesi can yakan dinlediðim her þarkýdan Sözler anlamýný yitirdikçe dudaklarýmdan Kendimden hesap sormaktan yoruldum
Sen o sorumsuz vedaný düþünürken.. Üzülme bilirsin kýyamazdým sana ben. Gökkuþaðýnýn her tonunda kaybolmak isterken Siyaha esir olmaktan yoruldum..... Kendimden yoruldum ...
Çabuk tükettim ömrümü Yarýnlarýmý,umutlarýmý,duygularýmý....... Geri dönüþü olmayan bir tüneldeyim .... Oyun bu,adý hayat,baþrolde ben... Yardýmcý oyuncular sevgi, aþk Senaryo konusu Herseye ragmen yasama sanatý Zamaný geldi oyun bitecek Perdeler inecek,ýþýklar sönecek Ben yaþarken ölmekten yoruldum 🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.