BAKİR DAĞLAR / Doğa şiiri

BAKÝR DAÐLAR / Doða þiiri

Karlar yýðýlmýþsa da daðýn baþýnda,
Ýnci misali durur, koyak, kaþýnda,
Lüleye emsal deðer var her taþýnda,
Gün görmemiþ bakir gibidir bu daðlar…

Aksýn diye dereler, erir karlar,
Zevkle seyredilirken, o yüzü parlar,
Özünden kopmak, bazen insaný darlar,
Dar gündeki fakir gibidir bu daðlar…

Ýncecikten yaðan karlar halka olmuþ,
Lalenin yerine kardelenler dolmuþ,
Ýncinmiþ yorgun yürek, kül olup solmuþ,
Cani yerde hakir gibidir bu daðlar...

Ýlmek ilmek döner sisler, hem bulutlar,
Fayda vermez artýk düþen palamutlar,
Ancak baþka bahara kalmýþ umutlar,
Maalesef bir kir gibidir bu daðlar...

3 Aralýk 2021 C.11.33
Y.Ova/K.Çekmec/Ýstanbul



ÖZÜ GÖZEL

Men göriyrem ;
Gelende yüzü gözel,
Gülende gözü gözel.
Men soriyrem ;
Konuþanda sözü gözel,
Danýþanda özü gözel.
Yüzü gözel,
Gözü gözel,
Sözü gözel,
Özü gözel.


Sosyal Medyada Paylaşın: