-uzun-
uzun bir yürüyüþten sonra
tekrar karþýlaþsaydým gözlerinle
kaybolan yýllarý telafi eder miydin
kalbime dokunur muydu
yine o ateþ
-o kývýlcým
önümde
uzanan sonsuz kum tepelerini
göðsümde soluksuz devinen o çýðlýðý
-o acýyý sarar mýydýn
içimdeki
susuz kuyuda çýrpýnan çocuðu
çekip alýr mýydýn þefkatli kollarýnla
siler miydin korkularýný
bitip
tükenmeyen yenilgilerden ibaret
yazdýðým romanýn sayfalarýný
yýrtýp atar mýydýn okyanuslara
mesela
tutunur muydun yine sýmsýký kalbime
soluksuz öper miydin gözlerimi
tekrar tekrar doðar mýydý güneþ
omuzlarýndan
-renksiz vadilere-
sesimi
hatýrlar mýydýn
ya sözlerimi gülüþlerimi
-uzun-
uzun bir yürüyüþten sonra
kulaðýma fýsýldadýkça lodoslar
heybemde biriktirdiðim þiirlerden
kelime kelime dökülürken c- ismin
bil ki
hep gülümseyeceðim
bir çiçeðin taç yapraðýndan yüzüne
yürüyüp yürüyüp basýp geçtiðin
toprak olacaðým
yeniden
-unutama beni-
diye...
ayþe uçar
30.11.2021