ZAMANI SUSKUNLUĞA KURDUM
herkes herkese bir þeyler anlatýyor,
harflerin altýnda boðuluyorum,
o kadar laf salatasý var ki,
ben domatese, maydanoza kýyýlmasýna kýyamýyorum,
uzun uzadýya laflar ve gemileri,
açýlýyor engin denizlere,
ben bu gemilere dalarken,
bir el omzumda, beni dinle der gibi,
sarsýyor beni, ben dalgýnlýðýma,
batan gemilere, bakarken,
kendime geliyorum,
sanki batan, engin denizde kaybolan ben deðilmiþim gibi,
etrafýma bakýyorum, sudan çýkmýþ balýk gibi,
sadece laf kalabalýðý,
müsade isteyip, batan gemimin koynunda zamaný suskunluða kuruyorum, ben ben diyerek…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.