BEN YÖRÜK ÇOCUĞUYUM

Ben Yörük çocuðuyum….
Ayaðým yalýn, sýrtým yamalý
Ben istemedim çatmada doðmayý;
Oyuncaklarým taþtan topraktan,
Misketlerim,çeþit çeþit oyuncaklarým olmadý,
Uçurtma uçurtmadým ,bilmedim…
Kartallarý izledim mavi çarþafta;
Hayallerimi kanatlarýna takýp.
Hiç inmedim þehre;ama duydum.
Askerden geldi Ali Emminin oðlu,
O anlattýydý abime;
Büyükmüþ çok büyük….
Arabalarý varmýþ herkesin,
Yürümezlermiþ bizim gibi dað bayýr
Yollarýnda taþ yokmuþ hiç,
Evleri de kocamanmýþ üst üste
Birde çokmuþ ki sorma
Aha bizim þu daðdaki taþlar kadar.
Çocuklar oynarmýþ park denen yerde,
Ýçinde bir sürü oyuncak…
Bizde veliyle oynarýz,oðlak güderken,
Taþ yuvarlarýz daðdan aþaðý,
Dün bide araba yaptýk ki avkýdan sorma,
Taþlara bile nesin demedi.
Göktepeden inerken de yarýþtýk akþam.
Yine ben yendim,küstü Veli.

Ben yörük çocuðuyum…
Onlarýn parklarý,benim uçsuz bucaksýz daðlarým var.
Ha bide okullarý varmýþ…
Ben hiç okul görmedim…
Çocuklar hep okula gidermiþ þehirde,
Her þeyi orda öðrenirlermiþ,
Öðretmenleri varmýþ,oyun bile oynarlarmýþ.
Bubama dedim sabah
_Buba bende okula gidecem.
_Ne okulu len,sen okula gidecen de;
Oðlaklarý kim güdecek…
_Gettt oðlaklarý sal okul senin neyine…
Yarým akýllý okula gedecemiþ…
Aðladým bende…
Veliye de çaðýrmadým,çýktým göktepeye…

Keþke mýstafa çabuk büyüse…
O gütse oðlaklarý;ben okula gitsem,
Sonra o da gelse,bubamlar da köye inse…
Bizim davarlar olmasa,hep köyde kalsak,
Þehre insek,ben okula gitsem nolur sanki
Aha þu gartal gibi olsam keþke,
Gidebilsem istediðim yere,
Amet gak olum, sal oðlaklarý demese anam ezanla,
Üþümese yalýn ayaklarým,
Acýkmasa olmaz mý sanki bu davar,
Bende yatsam bikere öðleye kadar.
Amet …Amet… gahrolmayasýca oðlaklar nerde?
Dedim ya ben yörük çocuðuyum…
Ayaðým yalýn, sýrtým yamalý,
Hayal kurmakta yasak…
Haydi oðlum Ahmet kalk oðlaklara bak…

A.FATMA 16.08.2008
KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: