Bulutlar aðlayýnca, Grileþmiþ hava Acýnýn zehrini atmýþlar Karla, doluyla Yaðmurla...
Yaðýyor bak gözden düþen Bir kaç damla gözyaþýyla Yarýþýyor gökyüzü... Simsiyah, taþlaþmýþ olan Kalplere vahiy iner gibi Denizden taþan dalgalar gibi Ýnsanlýðýmýzla yüzleþtir bizi....
Gökyüzü insanýn kendisi. Yargýlamadan Uçurmalý yürekleri. Burun kývýrmadan Rüzgara kaptýrmadan kendini Þimþek çakar gibi Kelimelerimiz. Kendimizi anlatýrýz. Ýnsanýn sözü deri gibidir mana da onun içinde. Gökyüzüde öyledir Her rengi barýndýrýr içinde.. Turuncu, mavi, gri, beyaz Sözlerdeki farklý mecaz.....
Kelimeler gökyüzü gibi Mavi olsun, Ýnsanlýðýmýzla Kainatý yýkayalým Yýkandýkça Rahmet denizine yelken açalým.
Gökyüzünün öðrencisi olmak duasýyla..
MERYEM KARAPINAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryemkarapinarr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.