Umut ilmeðini attýn boynuma
Çektikçe boynumu tufandýr bana
Göç kitabý yazýp kattýn koynuma
Büktükçe boynumu tufandýr bana.
Gözlerin gür nehir çaðlar durursun
Sevgi tokmaðýný gürzle vurursun
Hazana varmadan solar kurursun
Döktükçe boynuma tufandýr bana.
Gururum elmastý yakuttu lal’dý
Ýncinen duygumdu süründü kaldý
Þah damarým kesik caným helaldý
Diktikçe boynumu tufandýr bana.
Aþký avuçladýk korun içinden
Haddeden geçilen sýrma saçýndan
Cehennem narýndan yarin pecinden
Yaktýkça boynumu tufandýr bana.
Ruhum çýktý arþa can bedenimden
Kýrk bir parça sarktý setre yenimden
ipek iplik geçti esmer tenimden
Baktýkça boynuma tufandýr bana.
Kader ýrmaðýndan, çenli daðýndan
Yol alýp gidiyor yar otaðýndan
Þerbeti zehr eden bal dudaðýndan
Aktýkça boynuma tufandýr bana.
Pec : Azerbaycan, kazakistan dilinde soba fýrýn anlamýnda..
Özlem ÇETÝN
25.11.2021
MANÝSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.