Ben den çaldılar
Kara bulutlar, çöker omzuma,
Gücendim, bana, hiç acýmadýlar,
Eski hatýralar, öylece yerin de,
Gitmedi kaderim, ben de durdular…
Nehirler coþup, akýp giderken,
Dediler:” Senin ki, birazcýk erken”
Bense aðladým, eller gülerken,
Beni böyle dertten, derde saldýlar…
Ayna da bu yüzüm, kara bir duman,
Elim de çare yok, hallerim yaman,
Yüzünde ki çizgiyle, pek bahtsýz kalan,
Yaz gelir derken, kýþ ta kaldýlar…
Düþmüþüm yoluna, yüreðim tutsak,
Boðazdan geçmez ki, su ile yutsak,
Yalnýzlýk bataðýn dan, pek çabuk çýksak,
Yüzeyi göremedim, derinlere saldýlar…
Bir demet mor menekþe, biraz da gülden,
Fayda saðlamaz ki, ne gelir kem den,
Gelecekti bir haber, belki de senden,
Postacý gelirken, önü ne durdular…
Bir sürü der de, bir tek þansým yok,
Ayrýlýk yolundayým, ne den bahtým yok,
Kurulup oturacak, gönül tahtým yok,
Biraz sevgi istedim, ben den çaldýlar…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
02.09.2012
Eskilerden
Bloðum dan paylaþým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.