Melankolik

Melankolik bir hava var üzerimde
Gülsem mi aðlasam mý bilemiyorum
Dünya gittikce kararýyor ama bunun geceyle alakasý yok. Biliyorum.
Bir üþüme giriyor içime,
Ellerimi sokuyorum cebime.

Hava soðuduðundan deðil...
Baþlarmýþ ya insanýn kýþý,
Soðuyunca Yüreði
Benim de Senin gittiðin gün baþladý,
Gönlümün Yazý gelmeyen mevsimi...
Üþüyor,titriyorum...

Derin derin aldýðým nefeslere sýðýnýyorum
Acým dilime dökülmesin diye
Ahh diye çýkýyor kelimeler
Nemlenen gözlerim de

Umutlarýmda sigaram gibi tükeniyor sanki
Ne bileyim bir nebze ömürleri kýsaldý gibi
Sanki idam sehpasýnda hapþýran mahkuma çok yaþa demek misali...
Gereksiz komik,
Gereksiz bir temenni.

Kirli ýslak kaldýrýmlarda yürümek yoruyor,
Yürürken hayata devam edebilmekte.
Gülümseme beklemek bile yorabiliyor
Tanýdýðýn ya da tanýmadýðýn bir insanýn yüzünde
Hiçbir þey yapmadan da yorulabiliyor insan.
Düþündükleri aðýr geliyor mesela..
Düþündüklerine sen gelebiliyor mesela...
Sosyal Medyada Paylaşın: