MÜNEVVER ÖĞRETMENİM
MÜNEVVER ÖÐRETMENÝM
Karanlýk dünyamýza bir güneþ gibi doðdun
Sayende her düþüncem artýk hür öðretmenim
Cehaleti baðlayýp ilim ipiyle boðdun
Sana binlerce kere teþekkür öðretmenim
Ben bir küçük tohumdum sense benim can suyum
Bilgin ile sulanýp hayat buldu beþ duyum
Seninle þekillendi kiþiliðim ve huyum
Dallar meyveye durdu gel de gör öðretmenim
Senin parmak izin var hangi mesleðe baksam
Ulaþýr mýyým sana bilmem fezaya çýksam
Ödeyemem hakkýný dergahýnda diz çöksem,
Kýrk yýl kölen olsam da inan zor öðretmenim
Cehil, çorak topraktýr üstünde çimen bitmez
Cehalet dehlizine mum ateþi kâr etmez
Çalýþýp didinmeden ilim ocaðý tütmez
Ataletin gözleri zaten kör öðretmenim
Vatan bayrak aþkýný can evime zerk ettin
Týð týð iþleyip benim hayatýmý görk ettin
Merhamet hýrkasýný yüreðime kürk ettin
Ak alnýndan akarken helâl ter öðretmenim
Doðu Batý demeden gidersin köye þehre
Bir öðrencin üzülse gözlerin döner nehre
Ýlmin ile vahaya döner en kuru sahra
Yeþerir fidanlarýn her sefer öðretmenim
Ýkra emrine uyup hem okudun okuttun
Ýlmi bir kilim gibi dil ipiyle dokuttun
Ahraz bir kuþ iken ben bülbül gibi þakýttýn
Bu baþarý senindir muzaffer öðretmenim
Cehaletin duvarý eðitimle yýkýlýr
Bilim ile fen ile Galaksiye çýkýlýr
Batýl ayrýk otudur sahih ile sökülür
Saygý duyar önünde her nefer öðretmenim
Yüksünmeden gidersin en ücra köye, ile
Ýnsan yetiþtirirsin ömrünce çeksen çile
Adam olduklarýný görsen birinin bile
Bilirim senin için bu zafer öðretmenim
Bazen þehit edilip bayraklaþýrsýn alda
Meyvelerin sallanýp yetiþir her bir dalda
Garip Nurgül’üm der ki býrakma yarý yolda
Emrine amadeyim mûteber öðretmenim.
Sayende Türk Milleti münevver öðretmenim.
Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Üzerimde emeði olan tüm öðretmenlerimin ve Edebiyat Defterinde kayýtlý olan tüm öðretmen arkadaþlarýmýzýn 24 Kasým Öðretmenler Gününü yürekten kutluyor, saygý ile selamlýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.