Bir sessiz ve soðuk akþamüstüdür, Sen düþmüþsündür öyle keskin ve inceden aklýma. Ellerim üþümüþtür, kalbim belli ki bir yerlere yetiþmeye çalýþmýþtýr, Uzaklýðýn yakýn, yakýnlýðým dar olmuþtur.
Kaç bahar geçmiþsindir maneviyatýmdan? Papatyalarým deðmiþ midir uçsuz bucaksýz kalbine? Sahi sulamýþ mýdýr nefesim kurak yanlarýný? Tebessüm çizgilerinde kendime bir yuva bulabilmiþ miyimdir?
Haklýsýn bu kadar derinden yürümeye korkar insan. Halbuki ben hiç yeryüzünü tatmadým. Kim baþkasýnýn sandýðýnda naftalin kokmak istemiþtir? Oysa ben sen isteseydin lavanta keselerimi de vadederdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Snowflake Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.