İKİlem

Ya gökteki yýlana ya yerdeki kýrlangýca sor rüzgarý.
Kapýlýp gitmiþ anýlar saklý takvim yapraklarýyla,
Yýpranmýþ dostlara sor.

Ya ay ýþýðýnda ya mum ýþýðýnda öðren kör olmayý,
Ýçini yakmýþ haksýzlýklara.

Ya asýrlara ya saliseye seslen geç kalmýþlýklarýný,
Hiç durmayan zamanýn affýyla.

Ya bir damla suya fýsýlda ya okyanuslara haykýr,
Muhtaç olduklarýný...


Ya gülen bir bebeðe anlat ya suskun bir emekliye, hayatý
Týpký kalp ve dilin tezatlýklarýyla.

Ya ilk eminönü vapurunda ya gülhane parkýnýn en yeþilsizinde yaz, son satýrlarý
Bilmeden, asla son olmayacaðýný.


Sor hadi sor
Yosun tutmuþ duygularýna sor hissetmeyi
Dikenlerin neden kaktüslerde sevilmediðini?

Ya kendine ya bana sor imkansýzlýðý
Bu ýþýksýz gökyüzünün altýnda, ilham bekleyen bana sor.

Ebeddiyen döþe harfleri boncuk boncuk, sevda ipliðine
Bir tutam umut yetiþtir, cehennem meleklerine
Sosyal Medyada Paylaşın: