Aynam da Suretim
Aynam da suretim
Kendimi bildim bileli,
Birkaç kez aynaya bakarým her gün,
-Tuhaf tecellî-
Ayna deðil, suretimdir hep gördüðüm…
O suret ki Ben, ayna ve hayat arasýndaki en ince bir çizgi…
Her defasýnda,
Bu ince çizgi üzerinde
Yaþanmýþ dramatik bir filmin Siyah-beyaz fragmanlarý
Ve fonda ona eþlik eden Ýçi hüzün dolu bir ezgi…
Suretin suretinde,
Gözlerinin içiyle gülen Ve anlatýlan her masala
Saf bir masumiyetle inanan,
Uzun çocukluk yýllarý…
Ve dudak kenarýndaki anlamlý kývrýmlarda,
Kýsa bir geçmiþle kucaklaþan
Geleceðe dair, esrarengiz bir sezgi…
Ve bugün suretin suretinde;
Tepeye yaðan metrelerce karlara ilaveten,
Zamanýn sert rüzgârlarýnda derinleþen,
Denize dik vadilerle oyulmuþ yüzünde,
Dolu, dolu yaþanmýþ yýllarýn her birinden
Arta kalmýþ temsili bir çizgi…
Þimdi aynanýn en alt köþesinde,
Suretin bittiði yerde,
”Aslý gibidir.” damgasý,
Tarih, mühür ve Kudret’in imzasý….
M.KAÇAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.