Yetimim

Uzunca bir aradan sonra iþ baþý!...
Nöbet sakin,
Ben garip duygular içinde.Özlemiþmiyim kimsesiz kokularý!..
Veya alýþtýðým!...yetimliðe mi hasretim.
Ya da ýþýklý gözlerin parýltýsýnamý kapýldým.
Hepsi belkide...
Beni buraya baðlayan,buram buram sevgi kokan,
" ANNE" sesleniþindeki sýcaklýk.
Dallarýmýn yeþermesi,sukutumun ses bulmasý,cennet kokulu kuzulardan...
Ne çok, yaþanmýþlýk var yýllar içinde!...
Ne çok, aðarmýþ saç tellerim.
Ne çok, hüzün kokulu yüreðe yanmýþ,
Ne çok, uzun acýlara karalar baðlamýþým.
Ciðerime iþlemiþ,yer yapmýþ yanýk kokularý.
Ve minicik ellerin uzanamayan,uzanmaya çekinen feryadý.
Ben anneyim be kuzum!!!...
Ben anneyim...
Doðurmamýþ olabilirim seni, ama ben seninde annenim.
Sanada gönlüm tutuklu!..
Sanada borçlu yüreðim...
Gül bana!... gülsün yüzün.Gülüþünle dinsin hüzün.
Uzanamasýn sana, hoyrat eller!
Ýrkilmesin bedenin.
Vurgun yemesin umutlarýn.
Geceler, sessiz çalmasýn uykunu.
Baþucunda ben varým...
Kaleminin ucuna sevgi olmak isterim.
Bilmeni isterim ki, sen benim en güzel, en masum emanetim.
Ben seni, rabbimin bahþettiði yüreciðimle sevmekteyim.....M.K
03/10/2014
Sosyal Medyada Paylaşın: