İşte burada tam da burada!...

Kalanlarýn ardýndan umutlar,
sevgiler aþklar da kalýverir bazen....
Gözyaþlarý ile sulanýr gidenin yollarý;
Toz toprak olmasýn diye giden sevgili....
Giden alýp götürürken,
Hayata dair ne varsa,
Kalanýn avuçlarýn da gizlenir bir garip veda...
Bir o kadarda ýlýk ve acý bir sevda...
Giden de kalan da aslýnda torbalarýna
Yolluk yapmýþtýr aþklarýnýn son kýrýntýlarýný.
Yolun sonun da bir yerde nasýl olsa acýkacaklar ya!!!!!....
Ýþte burada tam da burada!...
Güneþe bakarým, çiçeklere, mevsime,
Koþup giden zamana, devrilen aylara.
Gönül hanesinde zamanla silinen eski dostlara.
Zaman yorgunluðunu öyle bir hissettirir ki
Sadece ve sadece hoþgörü sahibi insanlara kapýsý açýlýr sevginin.
Ardýndan bir rüzgar çýkar ne kadar toz, kir varsa alýr götürür,
Geriye çamuru kalýr.
Topraktan yaratýlanýn, çamurlaþmasý ne kötüdür
Bir de o çamur silinmeye meyilsiz ise.
Nice yaðmurlar yaðar da yýkayamaz kirlerini.
Yaðmur yaðar, çamuru kalýr,
Yaðmur yaðar parlak damlacýklar belirir,
Ýnsandan insana öyle fark vardýr...
Ve her farkta,farký farkedenin ömrünü uzatýr...
Sevgide,sevgiyle kalýn...
Sosyal Medyada Paylaşın: