Umarsız

Artýk gün doðmaz, þafaðý tanýmayýz
Bundan böyle küskün eser yeli , seherin.
Uçurumlar birikir umuda uzansak
Gecenin zifiri oldukça derin.
Karanlýða özlemi ne kadar büyük
Sýð düþlerle kuþanmýþ etrafý kitlelerin...

Uðursuz bir zamaný iþaret ederken kýrýldý zembereði saatin
Ýðrenç bir yapýþkanlýk, diz boyu batmýþýz
Kokuþmuþluk, çürümüþlük yükselen deðer...
Ayrýlýk nasýl kokar yakýlan tütsülerden.
Alýnyazýmýzda kulaç atarken yarýnsýzlýðýmýza,
Nasýl uzaklaþtýk demir alýp kendimizden...

Onarýlmaz yerlerden yara aldýk gülüm hey...
Ölüm gülümser olmuþ omzumuzda yar gibi..
‘’Haziranda ölmek zor’’ toptan gömmüþler bizi.
Nasýl da unutmuþuz hiç yoktan kendimizi
Sarý papatyalarýn örttüðü bir mezarda
Dað gibi bir dað mezarýnda sürerken izimizi rüzgar
Aðlar gibi ses çýkarýr, ýslýk çalar, gün kovalar.

Ekrem Bozkurt K.
Ýzmir-Þubat-2021

Sosyal Medyada Paylaşın: