Karda

Kar üstüne damlar ben yürüdükçe
Kalbimden dökülen kýrmýzý kadýn...
Yaðar üstümüze beyaz bir gece
Kader unutulmak...hasret yüklüce...

Doða her kuytuda dingin uykuda
Kardan adam yapýp çocuk parkýnda
Aþýk mý olurmuþ insan kýrkýnda
Beyaza boyarken hayat kendini.

Geceler ümidin solduðu mevsim
Serçeler buluþur gözden ýrak kim
Böyle yaralara ne yapsýn hekim
Hasret kirletirken karýn rengini.

Karlar tünemiþtir süssüz aðaca
Rüzgar benziyorken sert bir kýrbaca
Aþk gibi sýmsýcak tüter bir baca.
Ölüm yinelerken bitmez cengini.

Ýzmir-eylül-2016

Sosyal Medyada Paylaşın: