Gamzenin çukuruna gömülürüm her gülüþünde Gözlerinin ýþýltýsýndan tutuþurum söndüremezsin Bir rüzgara kaptýrýrsýn elinden uçar yaprak Son nefes verenleri geri döndüremezsin.
Unutmaya baþladýðým yüzünü seviyorum El yordamýyla tamamlýyorum seni Hüzün, çiçekler açtý ; hayatýmý seyrederken. Parmaklarýmýn arasýndan su gibi aktý ömrüm Hýzla çarptýðým yýllarýn, deðdiðim anlarýn üzerinden O kadar çok zaman geçti oysa Seni ben neden unutamýyorum.
Sesinin týnýsýný hapsederek kulaðýmda Bütün renklerini doldurup gözlerime Bütün anýlarýmý kaydederim belleðime Gýrtlaðýma kadar doluyum seninle hala... Hýncahýnç sokaklar gibi sana akarým Durulur mu denize koþan ýrmaklarýn önünde.
Ekrem Bozkurt K. Ýzmir- þubat-2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekrem bozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.