Aldým yaþýmý, yirmi yaþýmda babalýðý Öðrendim o vakit geldim sana Uyandým pencerenden bakarak Gerideyse deðiþti dünya, deðiþmiþti çocukluðum, Dolaþtýk nehrin en alçak ruhunda Nehrin en ucundaysa yalnýzlýðým Akardý sýrtýndan tenime deðmemiþ tenin Var olan hayatýn arkasýnda sesin
Nehir bir doldu,bir boþaldý Yýkanan odalar sadece yalnýzlýðýmdý Kirli bir sesti uzaktan gelen Geceleyin uyandým durdum Bir adam, Anladým ki silmiþtim umutsuzluklarý Gölgesinden gelen yalnýzlýðý Karalarýný, aklarýný býraktým yükün altýna Çýkardým herþeyi ruhumdan bu þiiri yazdým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Timucin_23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.