KAMA'LAR

Ufak bir bahçeden
Sarkýyor sarmaþýklar içinde kamalarla
Ýnce bir çizgi çekiliyor önüme

Dönüyorum bir kaç kez
Tekrar ve tekrar ayný zamanda
Ölüyor ciðer parem sonsuzluða
Açýlan kapýlardan bakarak gözleri

Kül olurdu sessizliði suyunda
Ýçti sessizliði tekrar tekrar uyandý
Ateþi söndü göz göze göreydi
Unutur muydu hiç kamalarý

Ölüyordu gözleri gözlerinden ýrmaklarla
Þayet etti ki ölmeyi salýnarak bahçesinden
Kamalar içinden tekrar süzülmeyi










Sosyal Medyada Paylaşın: