Mahkûm

Yaþamaya mahkûm býrakýlmýþ ipler
Acýya nasýl dayanýr saklý düðümler
Çözülmez yaralar içinde binlerce keder
Sürüp gider iken ölüm yahut anýlar
Artan sadece bir özlem bir de umut
Kapalý bir kutu gibidir çýplaklýðý sevmez

Bulamaz kimse meçhul bir sevgiden ibaret
Ki zincire vurulmuþ köle gibi
Her adýmýnda binlerce yük
Oysa sökemez kimse sürgün gibi yaþar
Týkanýr sözleri kelimlerse saplanýr
Bir kurþun gibi iþler yüreðine

Bunca þeyin iþlerken kokusu
Keþke mahkûm olmuþ bedenimi assalardý
Týpký sallanan bir bayrak gibi
Bence demiyceksin
Yaþamaya ayak direyen ol ki
Çünki düþmana dair bir gün daha fazla yaþamak, inatla yaþamak

Belki yapayalnýz seneler bir ömür
Yaþarken karanlýkta duran taþ gibi
Doludizgin sarar düþünceler
Ürperirsin dökülmez yaprak dahi
Korkarsýn mektuplar gelmezken

Durup dinlenmeden bir aðacý
Tutunmak bu olsa gerek yemyeþil aðaca
Umutlarýný dökerek
Sevmeliyiz bence daðlarý,deryalarý,hayatý
Yani mahkûm isem eðer yýllar geçer bilirim
Kararmasýn yeterki bir umut







Sosyal Medyada Paylaşın: