nicedir sabahlarý bir yabancýya bakýyor gözlerim aynada "rüyadayým herhalde" diyorum kendime elimi yüzümü yýkayýp ve hatta kurulayýp bakýyorum bir daha uyanmýþým ama o yabancý kadýn orada hâlâ
ruhumla örtüþmeyen bir görüntü bir terslik bir telaþ bir baþýna buyruk haller vücudumda
ben on sekizindeyim oysa yolun baþýndayým ilk adýmýmý atmýþým hayata görecek günlerim yazýlacak öykülerim var benim
yüzümdeki bu çizgiler de neyin nesi saçlarýmda beyazlar ellerim, ellerim ki eskiden ne güzellerdi gereksiz bir hüzün var gözlerimde bakýþlarýmda bir gölgelenme dudaklarýmýn kenarlarýnda çizgiler
yok hayýr bu ben deðilim
aynadaki bu yabancý yalnýz hüzünlü içindeki eksiklikleri ucu ucuna eklemiþ hep yarým kalmýþ çok yol almýþ bir adým atamamýþ bu üzgün kadýn ben deðilim
nicedir bir yabancýyla yaþýyor gittikçe kendime yabancýlaþýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşenur Çiftçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.