Elimde değil, bağışla!

Yine seni düþlüyorum,
Elimde deðil, baðýþla!
Günden güne ö(z)lüyorum.
Hep zamansýz oluyor,
Yokluðun ansýzýn vuruyor soluma,
Hükmedemiyorum kendime, hýrçýnlaþýyorum.
Elimde deðil, baðýþla!
Günden güne, tükeniyorum.

Bazen bir dolmuþta,
Bazen bir takside,
Bazen radyoda,
Bazen kasette,
Bir þarký çýkýyor,
Ýçinde sen oluyorsun.
Yaþlar süzülüyor yanaklarýma,
Elimde deðil, baðýþla!
Olur olmadýk yerlerde, aðlýyorum.

Yine de gittiðin için kýzmýyorum sana,
Sitem etmiyorum, nefret hiç etmiyorum,
Dedim ya elimde deðil, baðýþla!
Günden güne, daha çok seviyorum.

Düþlerime gelmiyorsun artýk,
Biliyor musun?
Sen gelmiyorsun diye artýk uyumayý da sevmiyorum.
Konu sen olunca dilimden adýný bile kýskanmýþýmdýr.
Ama ilk defa bir canlýdan kýskanmýyorum,
Kuþlara anlatýyorum seni.
Elimde deðil, baðýþla!
Seni sevmeyi, durduramýyorum.

Sana olan sevgimi,
Bahar gelince papatyalara anlatýyorum.
Soðuk gecelerde ýsýtmak için yüreðimi,
Sokak lambalarýna, hatta kar tanelerine anlatýyorum.
Onlar konuþmuyor ama, ben hep seni anlatýyorum.
Seni burada herkes, her þey tanýyor artýk.
Bana da ’’Kuþlara fýsýldayan adam’’ diye isim koymuþlar.
Sayende bende tanýnýr oldum,
Kim nerede görse halime acýyor,
Kimi yemeðini bölüþüyor,
Kimi çay ikram ediyor.
Elimde deðil, baðýþla!
Günden güne deðiþiyorum.

Dün aynada gördüm kendimi,
Gözlerimde sen vardýn,
Ýsmin çatlamýþ dudaklarýmda,
Dudaklarýmda sen vardýn.
Tanýyamýyorum kendimi,
Ben bana yabancýyým.
Elimde deðil, baðýþla!
Ben sen oluyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: