söylesene serçe parmağım ayrılık mı var kanatlarında…

kan ile doðan sabahýn sevabýna yazýlýyor ellerin
hep bir yer de kalmýþ benliðin
sitemlerine inat süzülüyorum koynuna
ölümden beter dilsizliðin
sükut yanýnda oðlan çocuðu gibi
biraz buruk
biraz ürkek
ama meyilli gözleri cinnet
ya bana þükret
ya da senden et
yol kenarlarýnda býraktýðýn tel tel hüznün avuçlarýmda
lavanta kokun hep baþka baharlarda
söylesene serçe parmaðým
ayrýlýk mý var kanatlarýnda

bakýþlarýn gözlerinden daha güzel
ve sen bunu bilmiyorsun ya
iþte bu daha da güzel
saklanmýþ kuytuluklarýn
dipsizliðinde buluþuyor seninle yalnýzlýðýmýz
ürkek bir sabahýn
gündüzle kavgasý neþelendiriyor düþlerimizi
usulünde baþ kaldýrýyor isyanlarýn
isyanlarýn bir nedamet
aþkýn bana bir melanet
söylesene serçe parmaðým
hangimizin ki ihanet

tutsak þehirlerin býraktýðý yerdesin
gelinsiz köylerin uçkurunda düðümleniyorum sensiz
þikayetlerim sulanýyor
eþiklerin adým-sýzlýðýnda
adým adým uçuyoruz baþkalarýnýn kanatlarýnda
hayretlerin ünlemsiz bir nefes þimdi bana
konduðun dallar ihbar edecek seni
ve sen bunu bilmiyorsun ya
haydi þimdi baþla yolculuða
söylesene serçe parmaðým
hangi aðlaklar var kanatlarýnda…

alicengizoyunu

(serçe de benim, parmak da benim, kanat da benim, oyun da benim…
ya uçarým, ya konarým…
ama kanadýmý kendim kýrarým…)




Sosyal Medyada Paylaşın: