LEVİATHAN’IN ZEHİRLİ KOLLARI

yaþamak uzak bir yer ismi; hiç gitmediðim.
ellerim susmayan uzanýþ
koynum yaprak dolu
hislerim mevsim normallerinin üstünde

yürüyorum sarý sayfalar arasýnda
yaþamak yürümektir belki
yü-rü-me-yi bilerek yavaþlatýyorum
adýmlarýmýn arasýna tire iþareti koyarak ilerliyorum uzasýn diye
yine de birkaç sayfada bitiveriyor yaþamak
çirkinliði kuvvetlendiren þeyler baþlýyor

çürümüþ toplum giriyor araya
cesedini kimsenin meydandan kaldýrmadýðý ölü zihniyet
üzerine basýlýp geçilmiþ anlam
piyasa sürülmüþ duygu alýþveriþleri
satýlmýþ bedenler, rezidanslar, cam tavanlar
Leviathan’ýn zehirli kollarý
ah, emek hýrsýzlarýndan sýra gelmeyen yaþamak

(Yabancýlaþma deðil bu; bütün sahte olanlarý,
diz çökmeyi cesarete tercih edenleri
iliklerine kadar tanýmýþ olmanýn, tiksinmenin
ve her gün aralarýnda dolaþmak zorunda kalmanýn
üzerime yapýþtýrdýðý sonsuz bir distopya bu.)

yalnýzlýðýn tarihini yazanlara bakýyorum;
öyle kalabalýklar ki!
ve öyle çok ki mürekkep gürültüsü
her kalem darbesi
kafamýn içinde zýplayýp duran ejderha sürüsü

yeni bir düþ edinmeliyim diye çýktýðýmda kendimden
“sonsuzluðu dene” demiþtin
onu da denedim, çok sýkýcý, anlamsýz
öyle dardý ki sonsuzluk adým atacak yer yoktu içinde
kimse yoktu sarýlacak taþlardan baþka
sonsuzluðun koynu insan heykelcikleriyle dolu

Leviathan seslenir aþaðýdakilere:
“düþünceyi yok edin!”
Leviathan’ýn sesleniþi görünmez ok sürüsüdür
ama aþaðýda olmaktan memnundur aþaðýdakiler

tecrübesiz ayaklarýmla kalakalmýþtým ortada
duyuyordum sözleri zindana atýlanlarýn seslerini
içimdeki deðerli parçalanmaya tutundum Leviathan’a karþý
ve biliyordum þimdi
yaþamak tehlikeli bir yer ismi; gittikçe yaklaþtýðým.

Sosyal Medyada Paylaşın: