Ýlmek ilmek örüyor genç kadýn Saçlarýyla birlikte renksiz hayallerini… Aðzýnda ninesinden miras türküsü Ellerinde gelin gibi kýnasý Nasýrlarýna tuz basýyor, içi acýyor nafile… Oradan oraya kaçýyor Asi maral misali kalbi hep aðzýnda atýyor… Baþýnda çeyizindeki son çember Oyasýnda hayallerini saklýyor…
Teklemese de kalbi yaþadýklarýndan Acýsýný hatýrlatýr gibi tekliyor duvarýndaki saati… Her gece onun için deprem Her gece onun için sabaha çýkmak için Bir fýrsat daha… Bir þükür daha Yaradana… Ne topraktaki taze koku Ne baharýn kapýsýna geliþi umurunda… Asi maral… Zeytin siyahý gözleri deler geçer Solundaki kirli çerçevenin içindeki resimdeki Gülen yüzünü… Kime gülmüþ o gözler Asi maral? Eri deðil mi o, severek evlendiði yiðidi? Çok erken istedi ölüm yanýna sevdiðini Gömdü hayallerini de yanýna sevdiðinin… Zorla söktüler anlamýný gülmenin Narin dudaklarýndan… Kabullendi, gülmedi Asi maral…
Kimse bilmedi Geceler boyu asi maral ne anlattý Hayalleri gibi kaybolan yýldýzlara Ve kimse bilmedi niye gülmedi hiç Pamuk tarlasý yüzü… Acý baþköþesinden hiç inmedi…
Kimse bilmedi… Sosyal Medyada Paylaşın:
poetess Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.