Bir Yaprak Düşüyor Dalından

Bir yaprak düþüyor dalýndan
Çýðlýðý arþý kesiyor
Býçak misali,
Et týrnaktan ayrýlýr
Anayý bebesinden koparýr gibi...

Kimse görmüyor
Ama içi titriyor yedi kat derinden...

Hiç bir lehçe aðýrlayamýyor veda sözlerini
Ve hiç bir göz bakamýyor semaya
Ayrýlýða þahit olmamak adýna,
Topraktaki aksinde bir mecal ararcasýna,
Kilitli karýnca yuvalardan parmak aralarýna...

Saniye tonlarca yük, ayrýlýk son yoklamasýný yapýyor
Yaþ kemale vardi diyor, haydi atla son
Cihadýnýn kýr atýna...

Gözyüzü aðlýyor, düþünüyor aklým bencilce
Acaba bana mý diye...
Göç mevsimi kuþlarda,
Onlarda yeni sevdalarda
Yeni rüyalarda uçacak, deli divane...
Yalnýz bana uzak...

Anlamýný anlamak için herþeyin kaç dakikam var acaba?
Hiç olmadýðým kadar aç, tadýný alamadýðým kadar susuz mu kaldým
Tamda son dakikada?
Sevdanýn anlamýný bu ana sýðdýrmak ne fayda...

Bir yaprak düþüyor dalýndan,
Yeni yapraklar alsa da yerini,
Onlar da sararsa güneþin sýcaðýnda
Düþen yapraktan yok bir tane daha...

Her yaprak kendi kaderiyle düþer...







Sosyal Medyada Paylaşın: