Gül yüzlü, ak gözlü aynalardaydý gerçek Gün gibi, ortadaydý…
Mevsimsiz açmýþtý hayallerin kardeleni Bahçeyi içten içe saran tembel yüzlü kýrmýzý Gelinliðimin belindeki kuþakta saklý kaldý… Kan kustu kýrmýzýsýyla eskitme sevdam Tan yeri oldu göklerden dudaklarýma aktý Kýrmýzý…
Gül yüzlü, ak gözlü aynalardaydý gerçek Gün gibi, ortadaydý…
Ahým tutmuþtu kara gecelere O da kabuslarýný sattý bana, gecelerce… Düþmüþtü takvimdeki son gölge Yýldýzlarýný yuttu hortumlar ve Döktü gece karasýný Alýn yazýma… Siyah…
Yürüyen gündüze baðladým göbek baðýmý Beyaz kaçamýyor benden Anamýn ak sütü helal hayallerim þimdi bana Yarasanýn gözünde görüyor, Bir kelebek kanadýnda bin bir renk olarak doðuyorum Beyaza tutuluyorum… Tarladan kopup geliyor Pamuk, tenimde hayat buluyor Beyaz…
Siyah, kýrmýzý ve beyaz Ak yüzlü aynalardaydý… Ben de gerçeðin ta kendisiydim… Sosyal Medyada Paylaşın:
poetess Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.