Oysa, Bir merhaba yeterdi Masum kolay geçmeyen Ezberleri bozan Kaybolan yalnýzlýk içinde Serin mevsim vakitlerdi Ah! o körebe Oyun tutkusunda yarýþýrken Zamaný umursamayan Kahkahalarla terleyen seslerimiz Su kalýntýlý sokaklarýn Dut aðacý günlerinde Çocukluk anýlarýmda kalan Unutamadýðým Kaybolan hikayelerin içinde Büyüleyen o Uzak bir bakýþ Tutsaydý, ellerimi býrakmazdým.
Keþke, Karanlýk gölgede Açabilseydi saklanan o gözlerini Oradaydým iþte, Ýnatçý, Yorgun vazgeçemediðim körebe.
Artýk, Ýçimden geçenleri bilmesin Artýk, bulmasýn beni... Bir hünermiþ gibi, Unutur, aþk Bir yalnýzlýk içinde Günlerin eskittiði Býraktýðýn yerde Yarýnda gün doðacak Yaðmur kokulu gökkuþaðý Ve, Hep unutur, Hep unutur körebe...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.