Hey, dostum Ne oldu böyle, Dalýp gittin Yüreðine akan damlalarda Ürkekdir þimdi Bu mevsimde akdað , Selam sana, yaþlý çýnar Biliyorum, Ah! çeksen de yalnýzsýn Kimbilir.. Gün batýmý eylüllerde, Kaç insan, Gölgenden geldi geçti. Vakitsiz herkes çekilse de Gitme kaybolup Býrakma gözyaþlarýný Sert eylül poyrazlarýnda Göçmen kuþlarýn Gürültülü kanatlarýyla Diz çöküp Döneceðim sana Islýk çalan yapraklarýnda Sessizce gülümseyen Uzak bakan gözlerinde Bir gün dönüp, Sevdalý ayak izlerinde Þarkýlar söyler gibi, Büyür hayat Ne güzel türkü bu böyle Yeniden heyecanla Kalabalýk, seslerle gelecekler Nerede kalmýþsa Ýçinde yaþayan Gökyüzü hatýralarýn Hep yeþil kalsýn içinde zaman Þimdi! hoþcakal...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.