BEN YİNE DE BEKLERİM
Özlemin yüreðimi, kor ateþte yaksa da
Hasretin köþe bucak, uzaðýmdan baksa da
Feleðim tokatýný suratýma çaksa da
Sen hiç gelmesen bile, ben yine de beklerim
Gözlerim hiç durmadan, boþa hayalî kursa
Kaderim cilvesiyle, öyle önümde dursa
Kör kurþun yüreðime, sektirmeyerek vursa
Sen hiç gelmesen bile, ben yine de beklerim
Düþünceler beynimi, allak bullak etse de
Ayrýlýðýn sancýsý, bu canýma yetse de
Vermiþ olduðun sözde, son kararýn netse de
Sen hiç gelmesen bile, ben yine de beklerim
Dinmeyen yaðmurlarým, býrak karýþsýn sele
Ilýkken rüzgarlarým, dönüþsün soðuk yele
Ben geçmiþi düþünüp dolaþýrým el ele
Sen hiç gelmesen bile, ben yine de beklerim
Mevsimler gelip geçse, yýllara inat gibi
Daðlarýn tepesine, þiddetle yaðsa tipi
Kara bahtlý kaderim, elden salmasa ipi
Sen hiç gelmesen bile, ben yine de beklerim
Anýlar var oldukça, umudum yeter bana
Varlýðýmý unutsan, inan gücenmem sana
Ýçimde ki sevginle, yaþarým kana kana
Sen hiç gelmesen bile, ben yine de beklerim
Nesrin Önem
ÇANAKKALE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.