hece hece seni sayýklayýp akþam her ne eyledimse seni eyledim gezindiðim boþ evin odalarýnda her köþede izini hayal ettim aþkýn kendisi oldum bir an kendimse aþk oldu zaman zaman
kelime kelime seni içip dururken susamayý özlediðimi hissetmiþim sigaramýn ateþiyle bütünleþip duman gibi havaya savruluvermiþim bir an senle baþbaþa kalýp bir acý hýçkýrýkla irkilmiþim
sayfa sayfa aþk kustum da geceye satýn aldýðým bin bir ayna ile dans ettim Sabahýn en ince uðultusuna kadar yandým ben duman olup, tavanda kapkara bir ise dönüþünceye kadar ürkütücü karanlýk ve ay tutulmasý, hayalin gecede koskoca bir fener
saçlarýný yolduðun yeter diyecek kadar baþýnýn örtüsü ellerin mi olacak dikenleri o güzelim tenine nasýl batar kýnalý ellerinde güllerin mi solacak
evet, sen de ben de kam aldýk dünyadan günü birlik açýp solan çiçeklerin bir günlük ömrü olan þeffaf kelebeklerin hayattan kâm aldýklarý kadar...
MUSTAFA KEMAL ÞEN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hikmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.