Ne yaman bir çeliþki bu. Elma, bilmiyor muydu ki sonunu Kiraz gibi, armut gibi Kendisi yarattý elma da, Elma kurdunu. O küçücük elma kurdu, Ýhanet etti kýrmýzý elmaya Sinsice yerleþti içine Elmanýn tadý güzeldi. Terlemeden, üretmeden Yedikçe büyüdü, büyüdükçe yedi Kemirdi elmanýn tüm bedenini Asalak, genlerine sadýk kaldý. O da kendi sonunu hazýrladý. Eh böyle olunca ahval! Adem oðlu, durur mu hiç. Emsal aldý elma kurdunu. "Her þey memleket için"di. O’da uydu elma kurduna.
Ömər Yalçýn 30/10/2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gerçekliğin kendisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.