BEN İNSANIM

Ben üzerine beton düþenim.
Tanýnmaz halde ezik bedenim.
Tersanede kolu kopan, cansýz yataným.
Sel sularýnda ciðerlerine toprak dolaným.
Böyle yazýlmýþ alýn yazým.
Pamukta sivrisinek akýnýna uðrayan kýzým.
Madende gazdan boðulaným.
Iþýksýz mahzenlerde benzi solaným.
Yol kenarýna atýlmýþ sahipsiz olaným.
Ýnþaat ustasýyým.
En yüksekten düþerek ölüme atlayaným.
Kara kýþta kalarak tipide savrulaným.
Derin uykusunda göçükte kalaným.
Deniz dibinde vurgunlardayým.
Kara kömür içinde çukurlardayým.
Tren raylarýndaki ölü çocuðum.
Uçak kazasýndaki tanýnmayan yolcuyum.
Ortadoðu’da kana deðdi bedenim.
Yemen’de çöl ortasýnda açlýk çekenim.
Açlýktan ölüme gidenim.
Yüzme bilmez çýmayým.
Deli dalgalarda boðulaným.
Zafer þarkýlarý söylerken arkadan vurulaným.
Kuzeyde, güneyde, batýda, þarkta
mayýnda kopan bacaðým.
Yangýnlar da ben yanarým.
Her salgýnda sýradayým.
Bebeklerin gözünde yaþ damlasýyým.
Ben ölenim, ölen benim
Zalime, haine,puþta uðursuza karþý isyaným.
Yedi iklim dört köþede, ben insaným.

Ömer Yalçýn
17/11/2020********************














Sosyal Medyada Paylaşın: