Ýçimde karmaþýk bir hatýrlama aðý. Sürekli dünlere çekiyor beni. Býraktýklarýma, vazgeçtiklerime, Yarým kalanlara, Baþaramadýklarýma, Elimin ermediklerine... Bu senin tabiatýn mý, böyle mi kuþatýrsýn geldiðinde herkesi? Yoksa yalnýz ben mi sende dünleri bulurum, Bilmiyorum ve çözemiyorum. Oysa bir yandan, Yaþama koþmayý, Yollarýn menzilini, Mekânýn deðiþkenliðini, Ýþarette kainat... Ýþte bunlar son kuþlar, Son yemiþler ve son güneþli günler... Uzaklara bakmanýn son demleri...M.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mukaddes KAÇAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.