GÜLÜMSEMEYİ ÇOK ÖZLEDİM BAYIM

Haczedildi ruhum
Ben ki yedieminde unutulmuþ bir düþ’üm bayým
Sizin hiç düþmediðiniz aþkýn da kahramaný
Gecenin koynunda saklanan bir ýþýk gibi
Gözümü alan elasý gözlerinizin
Yoksa koyu kahve miydi içtiðim?
Hani aþkýn telaffuzunda tanýk gelen bir gölgeden öte
Kýymet bilmez ahvalimden yana derdim
Ýþtigal ettiðimse mevsim ve nemi günün…

Bazen saðalttýðým acýlar
Genelde soyutlandýðým
Ben bir parantezim, bayým:
Kendine açýlýp kapanan
Peçesinde gizin
Pençelerini geçiren deliþmen gücün
Tek tanýðý
Ve iþte baþa aldým bu masalý
Oysaki öykünmemiþtim ben yalnýzlýða
Öldürdüðüm nefsim
Üç beþ de dünde kalan leþin kokusu mu sindi üstüme?

Ah, bayým üstüme alýnmýyorum
Sað elin verdiðini görmezken solum
Bir de insan solundan kalkýp da baþladý mý gününe…
Sol anahtarýdýr içimin çekmecesinin gizli sevdiði
Gizin ölçümü iken aþk ve hüzün
Çemkiren iblis ve soytarý gölgeler
Kaçýþan içime eli maþalý sözcükler
Ah, nazenin yüreðim
Koynumda büyüttüðüm yýlanlarýn da annesiyim madem
Bunca zaman
Tükenen sözcükler
Dilime pelesenk bir türkünün güttüðü
Hangi öyküyüm ben hangi güfte hangi beste?

Eþ güdümlü bir mermi gibi
Bacaðýma sýktýðým son kurþun
Yoksa koþarken yýkýlmazdým yere
Yýðýnla aþk ve hatýra
Günyüzü görmeyeli ne çok gece geçti
Geçkin rüzgâr sana sevdalý
Geçimsiz varlýðým güne aykýrý
Bir redif olsam ne ki?
Bir diyetse ödediðim
Açlýðýn hatta susuzluðun önemli olmadýðý
Bir yaþanmýþlýktan da öte.

Ýçime yapan yaðmurun bakiyesidir
Sele teslim olduðum
Bir yitim
Ne batak ne atak
Su alan umut teknem
Sevdiðim kadar da dürüst ve pürü pak
Bir gönül ki benimki
Gönül koymasýn asla bana hiç kimse
Ne de olsa gönlümdeki bülbülle iþtigalim bir ömür
Bazen hazana denk düþtüðüm
Belki de kýrýk dalý o gülün
Gülümsemeyi çok özledim, bayým
Öznemse hüzün ve güzün
Arka bahçesi
Kefil olduðum kadar varlýðýma
Sadýk kaldýðým bu imkânsýz aþka
Ördüðüm heceler ne ki söylemediklerimin yanýnda?


Dost kalemlerden inciler

Gözyaþým gözümden akýp da gitti
Bastýðým topraklar sert oldu bana...
Ateþi baðrýmý yakýp da gitti
Sustuðum birikti dert oldu bana...


Ortalýk toz duman ve pus dediler
Zehiri yutturduk sen kus dediler
Konuþmak istedim hep sus dediler
Sustuðum birikti dert oldu bana...(Teþekkürler Þükrü Atay Hocam)

Sosyal Medyada Paylaşın: