VERA

Sensizken boþ meydanlarda yürüdüm
Hatýrlarým her adým atýþýmda geçit vermez dehlizlerdi sürgünüm.
Ayaklarýmda prangalar sana gelmemem için kanlý savaþta kendimi gömdüðüm..
Söyle! Vera ayrýlýðýn yükünü ben mi? çekmeliydim
Gelemeyiþin, gel gitlerin, anlamsýzca lügatte olmayan sözlerin..

Ne diyorsun Vera...
Artýk bak umut ettiðim þeyler pýhtýlaþýp siyahlaþtý.
Sensiz çektiðim aþk ilahi al’a ya dayandý.
Siyah bir gölgem oldun sanki benim hayatým senin adaðýndý.

Yapma artýk! Bunu bize Vera
Sevgiyle yoðrulmuþ,emek verilmiþ günleri
Sýrtýmdan vurduðun, kaybettiðin dünleri.
Umut ettiðim yeþerteceðim seninle baþlangýç yapacaðým dediðim yeminleri
Artýk hint diyarýnda yaktým hayalimin savrulan küllerini...

Vera!
Artýk yüreðim sýzladýðýnda
Seni düþünmeyeceðim.
En tepe nokta zirve olan daðlarýn
Sessizliðinde.
Bedenim buz tutup aðrý, acý, hissetsede
Senin gönlüme taktýðýn pranga gibi
Karanlýklarda kalmýþ dalgalarýn arasýnda nasýr tutmuþ ellerimle sýkýþýp anýlarý kanatan hançer gibi.
Her söylediðin sessizlikteki kelimelerin bana gelmeyiþi gibi
Suskunluðun ebedi aleme köprü olup benim üzerimden geçtiðin yollar sýrata varsada
Ýnan! Vera
Canýmý hiçbir þey acýtmaz suskunluðunun
cehennemi kadar.
Ýnan...

Ölmek üzereyken elbet elif gibi
Dimdik kalacaðým.
Ya sen
Vera!
Sen ölürken
Belkide doðmamýþ bir anne karnýnda
Benim gibi esaretimi hissedeceksin. Doðduðun anda ise beni anlayýp
Aðlayacaksýn be Vera!
Aðlayacaksýn....









Sosyal Medyada Paylaşın: