Kayıp

Yaþamak; bir g/öze aldanýþ...
...bir sese titreyiþ, bir yalana(!) öykünüþ deðil miydi?
Deðil miydi, bizi tepeden týrnaða, varlýðý ile yok ediþ!

Hep böyle olmaz mý?
Bir kelime; cümleleri peþinden sürgün etmez mi?
Ve bir cümle bir ömre yetmez mi?

Ben bir Hasen kaybettim!

Keþke hayatlarýmýz þiir’ler kadar d/okunaklý olsaydý.

Yaþamak?
Derin bir sýr, bilene çözülür.

Ýçimdeki ölüden bir yaþam çýkmaz..
Týpký dilimden sihirli sözcük çýkmadýðý gibi..

Benden bi þiir olmaz

Unutuyordum hep, uyutuyordum iþte../ nafile, nafile..

Kokunu unuttum, sesini unuttum ama sýzýn hep burada.

Ben bir Hasen kaybettim

Belkide þiir olmaktan hep korkmuþumdur, kimbilir.

Bazý yaralar iyileþemiyor çünkü üzeri hep açýk.

/..Ýnsan kendi içinde çoðaldýkça, eksiliyor bildiði ne varsa../

Kendine acýmayý ve
öfkelenmeyi býraktýðýnda, savaþýn bitiyor.
Ýyileþiyorsun.

Kaybetmeyi öðrendiðin vakit, çözülüyor düðümler.
Hayat dahil, emanet bize tüm verilenler.

Yýllar geçiyor, lakin kýrgýnlýklar geçmiyor.

Hayat kýsa.
Deðdi mi?

Ýnsanoðlu; yükün büyüðünü kendine yüklüyor.
Terazinin bir kefesi hep yerde.
Mýhlanmýþ gibi yerinden kýmýldamýyor.

Hayat; kocaman bir yanlýþ anlamadan ibaret.

Ben bir Hasen kaybettim.

Kendini ara, bul.
Gölgeler ardýnda iz býrakmaz!


Dilruba / Eylül artýðý Bir Ekim 2021




Not
Þaþýrttýnýz beni açýkçasý tam on üç yýlý aþkýn bir süredir bu sitede yazdýklarýmý paylaþýyorum ve þu an bir ilki yaþýyorum..

Güne yakýþtý mý bilmiyorum, lakin her cümlesi bana çok yakýþtý, çünkü bendendi..

Edebiyatdefteri.com’a kocaman bir buket @-->--- @-->----


Sosyal Medyada Paylaşın: