Sessizliğin Semtinde

kaderimiz
kör bir dilencinin
titreyen ellerinden düþen mektup
savrulmuþ hayatýmýz güz yapraðý
sensizlikle örülmüþ aðlama duvarý

mektubun kenarýndan okuyorum
yabancý bir dilde yazýlanlara tutunarak
sensizlikten sensizliðe kaçýyorum
maziye dâvetîyeler gönderirken

beni o sensizlik bölüyor
paramparca sessizliðin semtlerinde
hayatýmýn yokluðunu buluyorum
saati yorgun beceriksizliðimden

kalbim yamalý bir hýrkaya dönmüþ
kendimi unutmaktan
bir girdap vaktiyle
saat bitkinim vurduðunda
yorgunum dargýným

oysa ki
cevaplarýn yok
binlerce soruya
çarmýhlara geriliyorum
unutmaya gebe bakýþlarýnda

kendime ferman yazýyorum
gözü baðlý kurþuna dizilme hakkýný
laik görebilmek için kendime

gün aðarýnca döngüye inat
akþamdan kalmayým
gündüzün sarhoþluðunda

yokluðuna doðduðum
acýmasýz bir savaþta
yaralý bir askerin gölgesiyim


göz gözü görmeyen puslanmalarda
kan revan güneþin þavkýný arýyorum
karanlýðýna hükümlü
bir ömür boyu taksit ödüyorum
sudan ucuz üç kuruþluk gidiþine…


Sosyal Medyada Paylaşın: