YAMALI MİSAFİR

Þakaklarýma artýklarýn sancýsý oturdu,
Hali pür melalim sýrt üstü yatýyor sedirde,
Heybemde sela nöbet vaktini gözlemekte,
Koþuyor gün ve gece, birbirini tepelemekte.

Yüreðim esen rüzgara tutunmak istiyor,
Gözlerime küpürlü perdeler iniyor,
Beni al yazmalý süsler mi kandýrýyor,
Beynimi bir kunduz sürekli kemiriyor.

Oysa aklar kondu buklelerime,
Her gün bir yaprak düþüyor defterimden,
Açmýþ gözlerini aynadaki çizgiler,
El sallýyor mazideki döküntüler.

Piþmanlýklar geziniyor pencere önünde,
Kara hýrkalar giymiþ püsküllü anýlar,
Ýnciler dolansa ne ki,
Koþan saatin ardýnda.

Adýmlýyorum yemenilerle,
Ulamalý örtüye bürülü yüreðimle,
Yamalý bir misafirim, oyun salonunda,
Perde kapanacak er yada geç sonunda.


















Sosyal Medyada Paylaşın: