Kırgınlığım kendime

Kýrgýnlýðým kendime

Yalnýzlýk yaðan bulutta ýslandým
Çaresizliðin çemberinde yüzdüm
Kapýnýn arkasýnda býraktým kilidi
Yüreðimin sesini dinlemekten yoruldum
Kelimelerin yorgun akþamýna rastladým bugün
Çýkmýyor sesleri,bakmýyorlar bu tarafa
Boyun bükeli çok olmuþlar
Kimsesizce,sessizce
Sus pus en sevdiklerim
Mýhlamýþlar baðýrlarýný
Set çekmiþler umudun aþk fýþkýran gözüne
Þiire dargýn, þiire kýrgýn
Çýkmaz sokaklarda boynumda pranga
Yürüyorum aðýr aksak
Sitemliyim,
Ötelediðim önceliklerim için,
Arkaya attýðým hayallerimin katmerleþen acýsý için,
Kýzgýnlýðým kendime.
Yaþ topraða yaklaþtýkça,
Göz pýnarlarým çoraklaþtýkça,
Zaman ayaklarýmdan kaydýkça.
Gökyüzünün rengi karaya çaldýkça,
Kuþlar yüreðimin balkonunda kanat çýrpmadýkça,
Sitemim kendime,
Öncelik sýralarýma
hayallerimin tozlarýndan eklemediðim için
Düþlere ziyaretten yoruldu
Ruhumun hafakanlarý,
Kalbim ritim deðiþtirmekten usandý,
Gözlerim okul bahçelerini ev belledi,
Kulaklarýmda çocuk cývýltýlarý hiç gitmedi,
Öðretmenimin( kýzým çok iyi bir ........ olacaksýn devam )demesi,
Mýh gibi kazýndý beynimin katmanlarýna
Dizlerimin baðý çözüldü o yýllarda
Eridi beyaz kaplý defter
Onu da ateþe layýk gördüler
Kýrgýnlýðým yine de kimseye deðil,
Acýya alýþýk yüreðime,
Hep sabýr reçetesiyle adýmlayan bedenime,
Küs olduðum kalbime kýrgýným.

Sosyal Medyada Paylaşın: