HADİ SÜMEYRA

Sesi kýsýlmýþ harflerinin,
Dudaklarýn mühür kokuyor.
Bulutlarýn kollarý sarmýþ tenini,
Sen ki hüzün hýrkasýný giymiþsin.
Bakma öyle Sümeyra,
Benim sevdam ne ki,
Kuþlar bile göðümde kanat silkiyor,
Harlý yangýnlar geziniyor sinemde,
Suskun gözlerim konaklýyor yüreðimde,
Dilim yanlýþ alfabeyi zikrediyor Sümeyra.
Yolumda küflü düþlerim,
Ayaðý aksýyor kollarýmda saatlerin,
Sen beni affet Sümeyra,
Ben vaktin gýrtlaðýnda kulaç atýyorum,
Çizgili defterlerim kin dolu bakýþlarýma,
Kötürüm kalemim, aðýtlarý uykuda,
Þimdi ben deniz altýnda,
Yosunlarý çapalayýp, inciler arýyorum Sümeyra.
Eyi misin diyorlar Sümeyra,
Gökyüzü gibi gürleyen kalbimi,
Yine göklere uçuruyorum diyorum.
Baþkentimin ellerini ovuþturuyorum bu aralar,
Ayaz yemiþ ahvali,
Kokmuyor bahar gibi.

Yabani otlar gülerken yüzüme,
Ocaðýmýn çiçekleri dargýn bakýyor,
Mühürlü kokularý kokmuyor.

Canýma kanlý mýzraklar batýyor,
Ve ben patikalarda yanýk yemenilerle,
Güneþimi arýyorum Sümeyra.

Gün çoktan bitti,
Yörüngemin kýblesi yine þaþtý,
Sen pastýrma hayallerini okþarken,
Ben her nefeste ölüyorum Sümeyra.

Bilmesinler beni, görmedik desinler,
Azap yüklü gerdanýmla,
Akik taþlarýna basarak giderim Sümeyra,
Sende baðdaþ kur gölgeme,
Yutkunduðumuz yerden baþlayalým Sümeyra.




Sosyal Medyada Paylaşın: