SEN ZALİM...

Haczedilmiþ düþlerim var benim
Metruk hanelerin
Meczup misafiri ah, sefil yüreðim
Ýçimi kemiren düþlerin de müsebbibi sensin.

Martaval okuyan iblisin
Ýçindeki bitimsiz ihtiras onca zalimin
Göðe konuþlanmýþ bir resimim madem
Ah, mabet bildiðim
Sefil yüreðim
Bir de dinmez esintisi sözcüklerin
Ben baþýný baðladým bir kez hasretin

Ýniþli çýkýþlý yolculuðun müdavimi
Geçimsiz ruhumla asýlý kaldýðým göðün
En deliþmen misafiriyim
Israrla sevdiðim
Ýsraf ettiðim ömrün
Zemininde saklandýðým
Rengimse dönerken beyaza
Üflediðim kadar nefesin
Son bulduðu bir þiirim.

Haznemde sancý
Dünümde yargý
Anýmda sanrý
Yangýnýn ilk kývýlcýmý
Elbet esiri olduðum gözlerin
Matemin dibine vurduðum þu mevsim
Miadý dolmaz da bu sevginin
Eriþilmesi zor bir daðým madem
Yamacýma gel en azýndan
Yandýðým kadar yakardýðým
Renklerin en soluðu
Bazense kaybolduðum
Hem yalan deðildir benim bu sevgim
Yalaným olsaydý bir baþýma kalýr mýydým, söyle bir ömür?

Doðruyu söylediðim doksan dokuz köyden kovulduðum
Muhtýra veren zalim muhtarýn
Zimmetli mührüdür belki de mimlendiðim
Layýðýyla yaþamanýn güncesi sorulur benden
Yazýlasý þiirlerin tükenmez de nefesi ve miadý
Miladým sevgidir benim:
Ey, sen zalimlerin zalimi
Esir ettiðin neyse varsýn sorsunlar son dileðimi

Bir ben bir sen bir de þiirlerim
Esen meltemin
Asla dinmediði bir hazanda saklýyým madem
Varsýn senin olsun kalan ömrüm
Yazdýðým her þiire zimmetliyim hem
Zinhar yanýldýðým daha dün gibi
Ýlk sevdiðim son nefesim
Yankýsý dinmez özlemin ve mevsimin
Sevilmek neydi sahi, zalim?

Sosyal Medyada Paylaşın: