Kalem...
Ey beni dilden dile savuran Kalem !
Bana öyle bir cümle söyle ki ,
Hem sýr gibi uzak olsun ,
Hemde kimsenin aklýndan çýkmayacak kadar yakýn .
Sana öyle birþey yazdýrsýn ki ellerim ,
Hem sevgiliyi en anlaþýlacak þekilde anlatsýn , Hemde Onu bir kördüðüm gibi çözülemez kýlsýn .
Gözlerim;
Sayfalara bakýnca anlatýlmaz olan duygularý ,
Kalemden dökerken;
Dilim durmak bilmeyen kelimelerini sana ithaf etsin .
Sen ki benim sýr gibi sakladýðým içimde ,
En çözülmez sade bir hissiyattan ibaretsin .
Sen ki benim gözlerimde bir damla yaþýn nedeni olurken ,
Ýkinci bir damlaya duvar olan tebessüm madenimsin .
Seni andýðý zaman düþüncelerim ,
Gözlerim hayalinden mahrum olduðuna utanýr . Avuçlarýmdaki kum tanelerince mutluluk aðýr gelir bana ,
Seninle paylaþasým var .
Rüzgar çalmasýn mutluluklarýmý ,
Hadi gel de bi çare ol avuçlarýma .
Parça parça bölüþelim mutluluklarý .
Daha sonra nefesimizle üfleyelim kum tanelerine
Ve hayat verelim tüm yalnýzlýklara dua dua......M.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.