Mevsim Salatası

Gittikçe uzaklaþýyordu o sýkýcý toz bulutlarý gövdemden.
Daha berrak, daha temiz bir gökyüzüne doðru yürüyordu hastalýklý ayaklarým.
Kýrlangýçlar gibi uçmak vardý þimdi.
Ardýmda o güz sancýlarýný býrakýp ve göçüp gitmek þimdi.
Daha uzaða, daha uzaða ve yine daha uzaða.
Bilmediðim, görmediðim, duymadýðým yeni, yepyeni serüvenlere doðru.
Ama hayýr, ben hep ayný çemberin içinde; içi yanan ,içi susayan, o çorak çöldüm sadece.
Ne güneþ rüzgarlarý, ne ay ýþýðý, ne yaðmurlar, ne de solucanlar gibi sürünmek...
Beni kurtaramazdý, beni kurtlandýrýrdý ancak. Zaten ben de kurtaramadým kendimi bu karanlýktan.
Kaldýk mý, yine böyle o soðan cücüðü gibi tek baþýna?
Adamlardan biri gülüyordu, diðeri ise iþaret parmaðýný neredeyse gözüme sokacaktý.
Gittikçe tükendiðimi anlamýþtým.
Uzaklaþtýðýmý da öyle.
Hep o sýkýcý toz bulutlarý örtüyordu üzerimi.
Bir þeyin uzaklaþtýðý yoktu, bir yere gittiðim de öyle.
Güz sancýsýný çekiyorduk ve bu sonsuza kadar sürecekmiþ gibi sevinçliydik hepimiz.
Ardýmda kalan hiçbir þey yoktu.
Ve ben, hiçbir þeyin güzel bir þey olduðunu en þairane biçimde öðrenmiþtim.
Daha ne olsun, þu hayat dediðimiz þey; ancak bir mevsim salatasý kadar karmaþýktýr.
Ve gittikçe uzaklaþmamýza neden olur.

Meral Meri /Söðüt Aðacýnýn Gölgesinde / Mevsim Salatasý

Sosyal Medyada Paylaşın: