EN UZAĞIM
gün ufalanýyordu,
kuþ yuvalanýyordu,
demlik bir ocaðýn üstünde,
fokur fokur saatlerin demine vuruyordu,
bir ince bele dökülüyordu,
en karasýndan,
en acýsýndan,
sýzým sýzým,
bir anne sesi,
koridorlarý dövüyordu,
senelerin kirini, pasýný,
silkeler gibi…
yeleðini giy, kapýnýn ardýndan,
üþütme, hava soðuk ýsýrýr,
kulaklarým , çýn çýn öttü,
yüreðim pýr pýr titredi,
ahhh be anneciðim,
sadece havanýn soðuyaný mý?
diþleri üstünde, acýsý ciðeri deler,
ahhh be anneciðim,
neler neler var,
barkodu yok,
namý yürümez,
akla düþende, bir yel olur, bir el…
en masumu havaydý,
en masumu topraktý,
o’da çarptý gitti,
o’ da çamura kattý, yitti…
ahh be anneciðim,
senelerin yuttuðu saatlerdir,
bardaklarýn çatlattýðý, demlerdir,
acýtan, acýyan akýlda kalanlardýr,
soðuk ne ki, yel’ek üþütmesin,
doðarken bir damla süte,
ölürken bir damla suya,
emeklerken, soðuk kelime,
üþüyen, üþüten,
hep en yakýným,
hep en uzaðým,
içimin içinden yakýn, en uzaðým…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.